நான் திரையுலகில் மக்கள் தொடர்பாளராக பணியாற்றி வருவதால் நடிகர் சரத்குமார், நடிகர் கருணாஸ், விஜய் ரசிகர் மன்ற தலைவரும் எனது நண்பனுமான ஆர்.ரவிராஜா ஆகியோர் அன்பாக கொடுத்திருந்த பட்டாசுகளை இரவு பத்து மணிவரை வெடித்து, அந்த உற்சாக கலைப்பில் எனது தம்பி மற்றும் எனது மகன், என்து மகள், என் தம்பி மகன், மகள் என் அக்கா பேரன்கள் என அனைவரும் தூங்கிக்கொண்டிருந்தனர். அவர்களை எழுப்பி காலையிலும் பட்டாசு வெடிக்குமாறு என் மனைவி சொல்லிக்கொண்டிருந்தால். அப்போது என் அருகே வந்த என் தம்பி மகள் கிருஷ்ணவேனி என்னிடம் "பெரியப்பா நீங்க பட்டாசு வெடிக்க வாங்க என்று கேட்டாள்.
அதற்கு என் மனைவி குறுக்கிட்டு அவுங்க வெடிக்க மாட்டாங்க. நீ போய் வெடி என்று கூறியவாறு அவளை அனுப்பி வைத்தால். கிருஷ்ணவேனி "ஏன் பெரியப்பா பட்டாசு வெடிக்க மாட்டீங்க என்று கேட்டவாறு சென்றாள். அப்போது என் நினைவுகளில் தீபாவளி பற்றிய நினைவுக்ள் ஞாபகத்திற்கு வந்தது.
புது துணி கிடைப்பது கடினம். ஆனால் நம்முடைய உழைப்பால் துப்பாக்கி வாங்கி அதில் கேப் வைத்து வெடிக்க வேண்டும் என்று ஆசை பிறக்கும். அதனால் தூக்கம் வராது தவிப்பேன். ஒரு வழியாக ஒரு முடிவு எடுத்தேன். விடுமுறை நாளான ஞாயிற்றுகிழமை அறுவடை வயலில் நெல் பொருக்கி அதில் காசு சேர்ப்பது என்பது அந்த முடிவு. அது ஒரு புரட்சி என்று கூட சொல்லாம். அப்போதெல்லாம் சாதி கெளரவம் பார்த்து எவ்வளவு கஷ்டமாக இருந்தாலும் நெல் பொறுக்குவதை கேவலமாக நினைப்பார்கள். நான்தான் தேவர் சாதியில் பிறந்து வயலில் இறங்கி நெல் பொறுக்கியவன் என்று நினைக்கிறேன்.
அது குறுவை அறுவடை காலமாக இருக்கும். வயலில் தண்ணீரும் சேரும் இருக்கும். கதிர் அறுத்த அன்றே அதை கரையில் சேர்ப்பார்கள். அவர்கள் அறுத்துப்போட்ட அரியை அள்ளி கட்டாக கட்டும் போது அரி அள்ளிய இடத்தில சிதறி கிடக்கும் ஓரிரண்டு கதிர்களை மாலை வரை பொறுக்கி அதை மொத்தமாக சேர்த்து காயவைத்து கடையில் கொண்டு போட்டால் அது கால் மரக்கால் தேறும். அதில் துப்பாக்கி வாங்க முடியாவிட்டாலும் ஒரு நட்டு வாங்க முடியும். ஒரு டஜன் கேப் வாங்க அண்ணன் சண்முகசுந்தரம் அவரை நாடுவேன்.
இப்படி என் தீபாவளி பத்தும் பத்தாமல் போயிருக்கிறது. ஒவ்வொரு தீபாவளிக்கும் நான் போராடியிருக்கிறேன். புதிய முடிவுகளை எடுத்து மறு தீபாவளியை கொண்டாடியிருக்கிறேன். ஒரு முறை தீபாவளி அன்று மற்றவர்கள் வீட்டு கூறையில் புகை போவதை பார்த்துவிட்டு "எல்லோர் வீடும் அவியுதே எங்க வீடு அவியலையே" என்று சொன்னேனாம். அடிக்கடி என் சகோதரி அதை ஞாபகப்படுத்துவார். தீபாவளி என் வீட்டில் அப்படித்தான் எங்களை வதைத்து சென்றிருக்கிறது.
நான் என்னை உணர்ந்து படிக்க ஆரம்பித்த போது தீபாவளி எதற்கு கொண்டாடுகிறோம் என்ற கேள்வியை கேட்க ஆரம்பித்தேன். நரகாசூரன் என்ற கெட்டவன் அழிந்ததால் தேவர்களும், முனிவர்களும், மக்களும் மகிழ்ச்சி அடைந்தனர். அதன் நினைவாகத்தான் கொண்டாடுகிறோம் என்று கூறினார்கள். எனக்கு எந்த கதையை கேட்டாலும் அதன் முழுமை தெரியனும். அதனால் அவனை கொன்ற நல்லவன் யார் என்று கேட்டேன். அதற்கு கிருஷ்ணமூர்த்தி பெரியப்பாவிடம் கேட்க சொன்னார்கள்.
திரேதாயுகத்தில் ஒரு சமயம் பூமி கடலுக்குள் அமிழ்ந்துவிட்டது. அப்பொழுது திருமால், பூமியைக் காப்பாற்றுவதற்காக வராகமாக அவதரித்தார்; பூமியைத் தன் கொம்பினால் தாங்கி நின்றார். அப்பொழுது திருமாலுக்கும், பூமி பிராட்டிக்கும் உண்டான காதலால் ஓர் ஆண் குழந்தை பிறந்தது. அந்தக் குழந்தை திருமாலுக்கும் பூமி பிராட்டிக்கும் பிறந்த குழந்தையாக இருந்தாலும், திருமால் வராக (பன்றி) உருவத்தில் ஆவேச உணர்வுடன் இருந்தபோது பிறந்ததால் அக்குழந்தை அசுரத் தன்மையுடன் பிறந்துவிட்டது.
இப்படியான தனது குழந்தையைக் கண்டு பூமிதேவி வருந்தி அழுதாள். அக்குழந்தை திருமாலையும், பூமி பிராட்டியையும் துதித்து, ""நான் என் தாயின் கையாலேயே சாக வேண்டும் என்ற வரம் கொடுங்கள்'' என்று கேட்டான். பூமி பிராட்டி முதலில் வருந்தினாலும் ஒருவாறு மனம் தேறினாள். திருமாலும், அவன் கேட்ட வரத்தை அளித்தார். அக்குழந்தைதான் பிற்காலத்தில், "நரகாசுரன்' என்ற பெயருடன் வாழ்ந்தான்.
துவாபர யுகத்தில் திருமால் கிருஷ்ணனாக அவதாரம் செய்தார்; துவாரகையிலிருந்தபடி ஆட்சி செய்து வந்தார். பூமி பிராட்டி, சத்திய பாமாவாக அவதரித்தாள். இருவரும் திருமணம் செய்து கொண்டு வாழ்ந்து வந்தனர்.
முன்பு திருமாலுக்கும், பூமி பிராட்டிக்கும் பிறந்த குழந்தையான நரகாசுரன், ஜோதிஷபுரம் என்ற இடத்தைத் தலைநகராகக் கொண்டு ஆட்சி செய்து வந்தான். அவன் பல தவங்கள் செய்து பெற்ற வரங்களினால் தேவர்கள், முனிவர்கள், மனிதர்கள் என்ற பலரையும் கொடுமைப் படுத்தினான். அவர்கள் கிருஷ்ணரிடம் வந்து நரகாசுரனின் கொடுமையிலிருந்து காப்பாற்றுமாறு முறையிட்டனர்.
.jpg)
நரகாசுரனுக்கு, தான் பெற்றிருந்த வரம் நினைவுக்கு வந்தது. தன் தாய் பூமிபிராட்டியே சத்தியபாமாவாக வந்து தன்மேல் அம்பெய்திருக்கிறாள் என்பதை உணர்ந்தான். ""அம்மா! என்னைப் பெற்ற தாயே...'' என்று கைகூப்பி வணங்கினான். அசுரன் தன்னை "பெற்ற தாயே!' என்று அழைத்தது ஏன்? } என்று புரியாமல் சத்தியபாமா திகைத்தாள்.
என்றார்.
எனக்கு பெரியப்பா சொன்ன கதை ரொம்பவும் பிடித்திருந்தது. தாய் செண்டிமெண்ட் உள்ள கதை என்பதால் ரொம்பவே பிடித்திருந்தது. ஒவ்வொரு தீபாவளி அன்றும் நராகா சூரன் நினைவுக்கு வருவார். அதே போல மக்களை சுரண்டுபவர்களை பார்க்கும் போது அவர்கள் நரகாசூரனாக தெரிவார்கள்.
இருந்தாலும் போனஸ் திருவிழாவாக எனக்கு அந்த நாள் மனதில் நின்றது. பிறகு பெரியார் பற்றி படித்த போது அவர் தீபாவளி பற்றி கேட்ட பத்து கேள்விகள் என்னுள்ளும் கேள்வி கேட்டக ஆரம்பித்தது.
பெரியார் கேட்ட 10 ....
புராணம் கூறுவது: 1. ஒரு காலத்தில் ஒரு அசுரன் உலகத்தைப் பாயாகச் சுருட்டிக் கொண்டுபோய் கடலுக்குள் ஒளிந்து கொண்டான்.
3. விரித்த உலகம் (பூமி) அப்பன்றியுடன் கலவி செய்ய ஆசைப்பட்டது.
4. ஆசைக்கு இணங்கி பன்றி (விஷ்ணு) பூமியுடன் கலவி செய்தது.
5. அதன் பயனாக பூமி கர்ப்பமுற்று நரகாவரன் என்ற பிள்ளையையும் பெற்றது.
6. அந்தப் பிள்ளை தேவர்களை வருத்தினான்.
7. தேவர்களுக்காக விஷ்ணு நரகாவரடனுடன் போர் துவங்கினார்.
8. விஷ்ணுவால் அவனைக் கொல்ல முடியவில்லை. விஷ்ணுவின் மனைவி நரகாவரனுடன் போர்தொடுத்து அவனைக் கொன்றான்.
9. இதனால் தேவர்கள் மகிழ்ச்சி அடைந்தார்கள்.
10. இந்த மகிழ்ச்சி (நரகாவரன் இறந்ததற்காக) நரகாவரனின் இனத்தாரான திராவிட மக்கள் கொண்டாடவேண்டும். இதுதானே தீபாவளிப் பண்டிகையின் தத்துவம்!
இந்த 10 விஷயங்கள்தான் தமிழரை தீபாவளி கொண்டாடும்படி செய்கிறதே அல்லாமல், வேறு என்ன என்று யாருக்குத் தெரியும்? யாராவது சொன்னார்களா? இதை ஆராய்வோம். இக்கதை எழுதிய ஆரியர்களுக்குப் பூமிநூல்கூடத் தெரியவில்லை என்று தானே கருத வேண்டியிருக்கிறது.
பூமி தட்டையா? உருண்டையா? தட்டையாகவே இருந்தபோதிலும் ஒருவனால் அதைப் பாயாகச் சுருட்ட முடியுமா? எங்கு நின்றுகொண்டு சுருட்டுவது ? சுருட்டினால் னக்கி கட்கத்திலோ, தலைமீதோ எடுத்து போக முடியுமா? எங்கிருந்து னக்குவது? கடலில் ஒளிந்து கொள்வதாயின் கடல் அப்போது எதன்மீது இருந்திருக்கும்?
இவைகளைக் கொஞ்சமாவது கொண்டாடும் - தமிழ்ப் புலவர்கள் அறிஞர்கள் சிந்திக்கவேண்டாமா? நரகாவரன் ஊர் மாகிஷ்மகி என்று நகர இது நர்மதை ஆற்றின் கரையில் இருக்கிறது. மற்றொரு ஊர் பிரகித்ஜோஷா! என்று சொல்லப்படுகிறது. இது வங்காளத்தில் விசாம் மகாணத்து அருகில் இருக்கிறது.
இதை திராவிட அரசர்களே ஆண்டு வந்திருக்கிறார்கள். வங்காளத்தில் தேவர்களும் அசுரர்களும் யாராக இருந்திருக்க முடியும்? இவைகள் ஒன்றையும் யோசிக்காமல் பார்ப்பனன் எழுதிவைத்தான் என்பதற்காகவும் சொல்கிறான் என்பதற்காகவும் நடுஜாமத்தில் எழுந்துகொண்டு
குளிப்பதும், புதுத்துணி உடுத்துவதும் பட்டாசு சுடுவதும், அந்தப் பார்ப்பனர்கள் வந்து பார்த்து கங்கா ஸ்நானம் ஆயிற்றா? என்று கேட்பதும் நாம் ஆமாம் என்று சொல்லி கும்பிட்டுக் காசு கொடுப்பதும் அவன் காசை வாங்கி இடுப்பில் சொருகிக் கொண்டு போவதும் என்றால் இதை என்னவென்று சொல்வது?
சிந்தியுங்கள்! சிந்தியுங்கள்!! பார்ப்பனர்களே உங்கள் ஆசிரியர்களுக்கு மானம், புத்தி இல்லாவிட்டாலும் நீங்களாவது சிந்தியுங்கள். எதற்காக இவ்வளவு சொல்லுகிறேன் என்றால், இக்கதை எழுதின காலத்தில் (ஆரியர்) பார்ப்பனர்கள் எவ்வளவு காட்டுமிராண்டிகளாக இருந்திருக்கவேண்டும்.
அந்தக் காலத்தில் நாம் மோசம் போனது ஈனநிலை அடைந்தது ஏன்? என்பதை தமிழன் ஒவ்வொருவரும் நன்கு சிந்திக்கவேண்டும் என்பதற்கு ஆகவேயாகும்.
அதற்கு பிறகு இந்த வெடி சப்பதத்தால் பறவைகளும், விலங்குகளும் எப்படி பயந்து போய் இருக்கின்றன. மாசு படியும் இந்த காற்று நம்மை எப்படி வதைக்கும்.. ஓசோன் படலம் பாதிப்பு என பல எண்ணங்கள் தீபாவளி அன்று கேள்வியை கேட்டுக்கொண்டே இருக்கும்.
செல்போனில் நண்பர்கள் அனுப்பும் வாழ்த்துக்களுக்கு கூட பதில் அனுப்ப முடிவதில்லை. செல்போன் கம்பெனிக்கு லாபம் பார்க்க இதை ஒரு வியாபரமாக செய்கிரார்கள் என்பது மட்டும் எனக்கு புரிகிறது.
இனிமேல் குளியலும், பிறகு பலகாரங்கள் சாப்பிடுவதும் டிவியில் நிகழ்ச்சிகள் பார்ப்பதுமாக தீபாவளி கொண்டாட்டமாக இருக்கும். நான் அவர்களை ரசித்தவாரு அவர்களே இதுவரை ஏன் என்று கேட்காமல் கொண்டாடும் தீபாவளி நினைத்து சிரிக்கிறேன். இங்கே மகிழ்ச்சி மட்டுமே நிற்கிறது. அதற்கு பணம் முக்கிய காரணமாக இருக்கிறது.
